Ιδού ένας κάφρος, γαιδούρι αν προτιμάτε αλλά τι μας φταίνε και ζωντανά…
Από τα πλέον θεαματικάτατα παρκαρίσματα που έχω δει.
Ιδού ένας κάφρος, γαιδούρι αν προτιμάτε αλλά τι μας φταίνε και ζωντανά…
Από τα πλέον θεαματικάτατα παρκαρίσματα που έχω δει.
Από τα μέσα του 1970 που πρωτοχαράχτηκε ο Περιφερειακός μας, επήλθαν χρόνια και χρόνια αδράνειας, σταρχιδισμού και ωχαδερφισμού σε συνάρτηση με το ότι ο Βόλος ΔΕΝ είναι από τις μεγαλύτερες πόλεις που χρήζουν καλύτερης αντιμετώπισης, έπρεπε να έρθουν οι ολυμπιακοί του 2004 για να μπούνε σε εφαρμογή 3 εργολαβίες ώστε να προλάβουν τα ρεζιλκια.
Δίχως περιφερειακό δεν θα ήταν δυνατό να υπάρξει Πανθεσσαλικό, συνεπώς αυτά τα θαύματα των έργων που χάνονται στα άδυτα των ετών πραγματοποιούνται μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μόνο και μόνο για ψευτογόητρα και ψηφοθηρία, α και ίσως για να μη τους πλακώσουμε στο ξύλο.
Βέβαια σαν Ελλαδάρα που είμαστε ο περιφερειακός έγινε για να αξιοποιήσει το πανθεσσαλικό και μόνο και από κει και μετά το χάος.
Μετά από κραξίματα, αγώνες, πτωχεύσεις, αρχαίοι τάφοι, σκούπες και κάτι μεσογειακοί αγώνες σαν γκιλοτίνα να πλησιάζει απειλητικά, μεγάλο Σάββατο δόθηκε επιτέλους στο «λογικό» σύνολό του. Κάτι βδομάδες μετά και ενώ έχουν φανεί σημάδια αποσυμφόρησης του κυκλοφοριακού στο κέντρο της πόλης, όλοι ομολογούν πως καλύτερα να μην δίνονταν ποτέ στην κυκλοφορία, τουλάχιστον όχι με την παρούσα μορφή.
Απ’άκρη σ’άκρη ο περιφερειακός είναι ένα ημιτελές όργιο ανευθυνότητας και εγκληματικότητας.
Η τωρινή μορφή, με τελική έξοδο στην οδό αλκίπης της Νέας Δημητριάδας φέρνει σημαντικά προβλήματα στην συνοικία. Είμαι άνθρωπος ρεαλιστής και ποτέ δεν καταφεύγω σε υπερβολές και κινδυνολογίες, συνεπώς όταν λέω εγώ και οι συμπολίτες μου πως από θαύμα δεν έχουμε θρηνήσει θύματα είναι 100% επιεικές.
Νταλίκες περούν από στενά δρομάκια, δρομάκια δίχως ορατότητα δίχως επαρκές πλάτος να χωρέσουν 2 νταλίκες μαζί, το όριο ταχύτητας είναι 30ΧΑΩ καθώς στη συμβολή των οδών Απόλλωνος και Ορμηνίου βρίσκεται το 8ο γυμνάσιο, ακριβώς από κάτω το ΕΑΚ και το γήπεδο τένις. Τα πιτσιρίκια και οι ηλικιωμένοι που περνούν ανελλιπώς από τους δρόμους αυτούς έχουν άγιο που έχουν γλιτώσει από τις γκαζωμένες νταλίκες, τα βιαστικά ΙΧ και τα αγωνιστικά (άτιμη ρουτίνα) Λεωφορεία. κανείς μα κανείς δεν τηρεί τα 30 ΧΑΩ όπως και τις προτεραιότητες, και όταν βλέπεις νταλίκες να γκαζώνουν στη ανηφόρα με 60 εκτός ότι σου έρχεται στο μυαλό η φράση όποιον πάρει ο Χάρος προκύπτει και το θέμα των αυξημένων καυσαερίων.
Συνολικά το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και σήμερα, Οι κάτοικοι της Ν.Δημητριάδας μαζεύτηκαν στις Εργατικές Πολυκατοικίες για να διαμαρτυρηθούν για το νέο καθεστώς.
Από το υλικό που συνοδεύει το παρών κείμενο δυστυχώς είναι ξεκάθαρο πως η συμμετοχή ήταν πάρα πολύ μικρή. Και όχι μόνο αυτό, αλλά η μέρα και η ώρα (Σάββατο 7μμ) δεν προκαλεί καμία εντύπωση ώστε να βγει προς τα έξω το θέμα καθώς δεν περνάει από το σημείο κόσμος αρκετός με αυτοκίνητα αλλά κυρίως δεν περνάνε καθόλου νταλίκες και φορτηγά.
Το πιο σωστό ήταν να γίνει καθημερινή και μάλιστα πρωί ο αποκλεισμός της Αλκίπης ώστε να πάρει διάσταση. Κάτι τέτοιο προτάθηκε από μερίδα κατοίκων η οποία πρόταση θα συζητηθεί σε προσεχές συμβούλιο της συνοικίας.
Όλοι ελπίζουμε για την ταχύτατη περάτωση του κομματιού νέας Δημητριάδας – ΑΓΕΤ μέσω τούνελ της Γορίτσας ώστε να μειωθούν τα βαρέα οχήματα στο ελάχιστο.
Φυσικά ούτε λόγος δε μπορεί γίνει για την έξοδο στην Αγριά… είναια ΠΟΛΥ νωρίς ακόμα.